Δουλεύουμε πολλές ώρες. Επιστρέφουμε στο σπίτι και εκεί έχουμε κι άλλες δουλειές. Πλύσιμο, μαγείρεμα, σκούπισμα, ξεσκόνισμα και πόσες άλλες εργασίες.
Πολλές φορές ζητάμε από τον άντρα μας και το παιδί μας να κάτσουν λίγο μέσα για να μπορέσουμε να ηρεμήσουμε μισή ώρα.
Αντί να δούμε μια ταινία με το παιδί καθόμαστε λίγο στο κινητό μας να χαλαρώσει το μυαλό μας και να έχουμε λίγο χρόνο χωρίς να μιλάμε σε κανέναν.
Μια μέρα όμως το παιδί θα έχει μεγαλώσει.
Και θα αναπολούμε αυτές τις στιγμές.
Θα μετανιώνουμε που αντί να κάτσουμε μαζί με το παιδί που λάμπουν τα ματάκια του όταν μας βλέπει επιλέξαμε να μείνουμε με το κινητό ή να κάνουμε δουλειές.
Όπως πιθανόν να είναι και αυτή η στιγμή.
Δυστυχώς όμως ο χρόνος δεν θα γυρίσει πίσω.
Δεν θα μπορέσεις ποτέ να αναπληρώσεις αυτό το κενό που άφησες στο παιδί γιατί προτίμησες να ασχοληθείς με την καθαριότητα. Το πάτωμα μπορεί να σκουπιστεί και αύριο. Το κινητό μπορείς να το δεις και μόλις έχει πέσει για τον μεσημεριανό του ύπνο.
Πέρνα όσο πιο πολύ χρόνο μπορείς με το παιδί σου.
Όχι αύριο.
Τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου